Wybieramy liderów małopolskiej piłki

Plebiscyt na Najlepszego Piłkarza i Trenera Małopolski 2023 roku czas zaczynać. Już po raz 29. Małopolski Związek Piłki Nożnej proponuje miłośnikom futbolu, członkom piłkarskiej rodziny, kibicom plebiscytową rozrywkę. Wszystkich nas czeka trudne zadanie, bowiem wybór liderów piłki możnej w województwie małopolskim do oczywistych nie należy. W minionym roku w naszym futbolu krzyżowały się bowiem sprzeczne trendy, pozytywne nie zawsze równoważą negatywy, a bilans sukcesów i porażek kręci się wokół zera. Głosowanie kibiców na najlepszego piłkarza, młodzieżowca i trenera roku trwa do 6 lutego.

Głosowanie na PIŁKARZA ROKU 2023 zakończone

Głosowanie na TRENERA ROKU 2023 zakończone

Głosowanie na MŁODZIEŻOWCA ROKU 2023 zakończone

Małopolska należy do regionów piłce przychylnych. Stan posiadania imponuje: 11 zespołów w ligach na szczeblu centralnym, czyli drużyn rywalizujących w Ekstraklasie oraz I, II i III lidze. W roku 2023 mieliśmy okazję obserwować wiele ciekawych pojedynków, zaskakujących rozstrzygnięć, spektakularnych akcji, pięknych goli i efektownych parad bramkarzy. Z drugiej strony kibicowska wspólnota czuła niedosyt. Okres sukcesów, mistrzowskich trofeów, gablot pełnych pucharów, wydaje się piękną przeszłością. Oczekiwane lepsze czasy muszą nadejść.

Piłkarski rok 2023 zakończył się kilka tygodni temu. Nastał czas podsumowań. Atrakcyjną formą remanentów stały się doroczne rankingi ekip i konkursy futbolowych liderów. Piłkarska karuzela kręci się. Małopolski futbol nie znosi nudy!!!

U NAS RADOŚĆ…

Do kogo należał rok 2023? Niewątpliwym liderem Niepołomice! Puszcza zakończyła sezon 2022/2023 historycznym awansem do Ekstraklasy. W decydującej rozgrywce pokonała faworytów: krakowską Wisłę i Bruk-Bet z Niecieczy. „Żubry” wykazały ponadmiarową determinację. Jesienią klub z Niepołomic, już z ekstraklasowymi rywalami, zademonstrował wolę walki, konsekwencję w grze i skuteczny styl, który pozwala z optymizmem patrzeć w przyszłość…

CELEM EKSTRAKLASA!

W gronie I-ligowców istotne pozycje zajmują Wisła i Bruk-Bet Termalica. Ambicje ekip są oczywiste, celem ekstraklasa! Za „Białą Gwiazdą” przemawia dumna przeszłość, mistrzowskie tytuły, liczni reprezentanci, kibicowska brać. Wśród pasywów niestabilna sytuacja finansowa. Z kolei zespół z Niecieczy, który już posmakował ekstraklasowych wyżyn, aspiruje na ligowe szczytu posiadając argumenty: własny stadion, stabilne finanse, mocna kadra. To atuty nie do przecenienia.

TROCHĘ DOBRZE, TROCHĘ ŹLE…

W tej kategorii umieścić należy Hutnika i Wieczystą. Wiosną zespół z „Suchych Stawów” uratował II-ligowy status dzięki problemom rywala. Jesienią zyskał sponsorskie wsparcie, wzmocnił zespół i kieruje się ku… I lidze.

Wieczysta z kolei, klub o mocnych finansowych podstawach, przegrała na wiosnę szanse wydawałoby się pewnego awansu do II ligi. Rozczarowania nie kryli zarówno włodarz klubu jak i liczni kibice. Do rundy jesiennej sezonu 2023/2024 żółto-czarni z ul. Kazimierza Chałupnika 16 przystąpili wzmocnieni. Trener Sławomir Peszko potrafił wzniecić ducha walki. Wieczysta lideruje w III lidze. Awans wydaje się bardzo realny.

TRWAJ CHWILO…

Trwaj chwilo, trwaj… Wydaje się, że w myśl powyższego przesłania toczy się życie w Cracovii, w Unii Tarnów, u Wiślan Jaśkowice. „Pasy” zadowalają się rolą ekstraklasowego średniaka, „Jaskółki” bronią III-ligowego bytu, Wiślanie są usatysfakcjonowani z tu i teraz, baczą na budowę klubowego zaplecza i większe sportowe ambicje na dalsza przyszłość.

GORZKI SMAK

Futbolowa społeczność z troską pochyla się nad dolą Sandecji Nowy Sącz, Garbarni i Podhala Nowy Targ. Ligowo przyszłość wymienionych stoi pod znakiem zapytania, utrzymanie dotychczasowych pozycji nie będzie należeć do łatwych. Sandecja, jeszcze niedawno ekstraklasowiec, szoruje po dnie II ligi, czeka na odwrócenie trendu i… nowy stadion. Garbarnia, klub z tradycjami i ambicjami, po spadku do III ligi skompletowała zespół młodych graczy, którzy zademonstrowali futbolowe wtajemniczenie na niezłym poziomie. Mimo znacznego ograniczenia wydatków „Brązowi” nadal borykają się z kasą. Kluczowe decyzje ciągle przed nimi.

Los „Szarotek” niewiadomy. Sponsor strategiczny się waha. Wsparcie drużyny na dotychczasowych zasadach wydaje się niemożliwe. Podhale, które w nieodległej przeszłości wykazywało II-ligowe ambicje, staje obecnie przed dylematem: … o co walczymy, dokąd zmierzamy?

WYBIERAMY NAJLEPSZYCH

Z powyższego opisu płyną jednoznaczne wnioski: czeka nas trudne zadanie, trzeba będzie zapewne dokonać nieoczywistych wyborów, po kibicowsku decydować sercem, a nie rozumnymi analizami. Nie oznacza to bynajmniej, że na naszym wojewódzkim podwórku brakuje piłkarzy klasowych, talentów wybitnych, ambicji dających optymizm. Pamiętajmy równocześnie – plebiscyt to w gruncie rzeczy dobra zabawa! 

Do kogo należał rok 2023?  Odpowiedzi na to pytanie udzielą ludzie futbolowej wspólnoty, którzy o piłce i jej bohaterach chcą mówić dobrze, albo wcale. Małopolski Związek Piłki Nożnej zachęca do wyboru najlepszych piłkarzy i trenerów. 6 lutego br. będzie ostatnim dniem głosowania.

OSIEM KATEGORII
Piłkarza roku, trenera roku i młodzieżowca roku wybiorą w głosowaniu futbolowi kibice. Polski Związek Piłki Nożnej od niedawna za szczebel centralny, nieamatorski uznaje cztery pierwsze poziomy rozgrywek, dlatego w tym roku o miano piłkarza roku będą rywalizować zawodnicy od Ekstraklasy po III ligę.

Wybieramy z grona nominowanych, których wskazała kapituła plebiscytu, czyli grono uznanych autorytetów środowiska, członków Rady Trenerów i Wydziału Szkolenia MZPN.

Zasada jest niezmienna od lat: w im wyższej lidze gra dany zespół, tym więcej ma przedstawicieli wśród nominowanych. Najwięcej otrzymali więc przedstawiciele ekstraklasowej Cracovii i Puszczy Niepołomice, trochę mniej – pierwszoligowcy z Bruk-Betu Termaliki Nieciecza i Wisły Kraków. Są też kandydaci z Hutnika i Sandecji a także Wieczystej, Garbarni, Wiślan Jaśkowice, Unii Tarnów i Podhala.

Podczas Piłkarskiej Gali nagrodzimy także piłkarkę roku, talent wśród piłkarek, trenera drużyny kobiecej, najlepszego piłkarza lig regionalnych (od IV ligi) i trenera wychowawcę młodzieży. Jednak o tym, kto wygra w tych kategoriach, przesądzą głosy ekspertów – cenionych w świecie małopolskiej piłki trenerów i byłych zawodników.

Rozstrzygnięcie XXIX plebiscytu nastąpi podczas uroczystej Gali Piłkarskiej zaplanowanej w poniedziałek 12 lutego br. w Pałacu Krzysztofory przy krakowskim Rynku.

JASNA STRONA FUTBOLU
12 lutego, w trakcie Gali Piłkarskiej, Prezydent Miasta Krakowa, prof. Jacek Majchrowski, uhonoruje również laureata nagrody „Jasna strona futbolu”. To cenne trofeum jest przyznawane od 2008 roku. Trafia do osób i organizacji, których działalność na rzecz rozwoju piłki nożnej wykracza daleko poza boiskowe ramy.

Regulamin Plebiscytu „Najlepszy Piłkarz i Trener Małopolski 2023 roku“ TUTAJ

Najlepszy piłkarz Małopolski 2023 – nominacje

Maciej AMBROSIEWICZ (Bruk-Bet Termalica Nieciecza) – rocznik 1998. Pomocnik, wcześniej kojarzony seniorsko z Zabrzem, Płockiem i się dosłownie na ostatniej przeszkodzie. Jesienią trzykrotnie wpisał się na listę, po każdym z tych spotkań (z Arką Gdynia, Zagłębiem Sosnowiec i Górnikiem Łęczna) klub z Niecieczy powiększał dorobek punktowy.
Wiktor BIEDRZYCKI (Bruk-Bet Termalica Nieciecza) – rocznik 1997. Obrońca kultywujący tradycje rodzinne. Ojciec Andrzej był filarem Stomilu Olsztyn, znany z występów w kilku klubach jest starszy brat Igor. Wiktor przed czterema laty pojawił się w Niecieczy, w Bruk-Becie ogrywa ważną rolę. Jesienią wprawdzie wystąpił tylko w dziesięciu meczach, ale aż w sześciu spotkaniach jego nazwisko pojawiło się w protokole strzelców. Wszystkie gole padły po bezbłędnym wykonaniu „jedenastek”.
Artur CRĂCIUN (Puszcza Niepołomice) – rocznik 1998. Obrońca o pokaźnym dorobku w reprezentacji Mołdawii. Mimo relatywnie młodego wieku zdążył już zagrać w kilku ligach (poza Mołdawią jeszcze Rumunia, Węgry, Bułgaria, Izrael…). Wreszcie zasilił barwy Puszczy, stając się jesienią ważnym ogniwem beniaminka z Niepołomic. Dysponuje doskonałymi warunkami fizycznymi, jest etatowym egzekutorem rzutów karnych. Aż 5 z 6 goli strzelił z 11. metra
Dawid DYNAREK (Wiślanie Jaśkowice) – rocznik 1989. Pomocnik o bogatym doświadczeniu. Nabywał je m.in. w Sole Oświęcim i Podhalu Nowy Targ, gdzie stanowił centralną postać. Nie inaczej jest w klubie z Jaśkowic, również w barwach Wiślan potrafi zademonstrować piłkarskie walory. Obdarzony szerokim przeglądem pola gry, ponadto etatowy egzekutor rzutów karnych. Z czterech takich okazji w rundzie jesiennej wykorzystał wszystkie.
Michał FIDZIUKIEWICZ (Wieczysta Kraków) – rocznik 1991. Napastnik rodem z Białegostoku, miejsc na piłkarskiej mapie odwiedził wiele. Grał w Belgii, na rodzimym gruncie chodzi m.in. o Sosnowiec, Tychy, Elbląg, Stalową Wolę, Lublin, Warszawę i Kraków. Tam najpierw z bramkostrzelnej strony pokazał się na krótko w Garbarni, od lata ubiegłego roku broni barw Wieczystej. Nie zawsze wychodził w niej w podstawowym składzie, ale i tak zdołał sześciokrotnie złożyć autograf w liście.
Virgil Eugen GHIȚĂ (Cracovia) – rocznik 1998. Środkowy obrońca przed dwu laty trafił do „Pasów” z Farulu Constanza. I bardzo dobrze zaaklimatyzował się w nowym otoczeniu, również pod względem strzelonych goli. Było ich w poprzednim sezonie 3, dorobek z ostatniej jesieni to aż 4 trafienia. Nie zapomina przy tym o podstawowych obowiązkach defensora.
Radosław GOŁĘBIOWSKI (Sandecja Nowy Sącz) – rocznik 2001. Pomocnik. Częstochowianin, długo kojarzony ze Skrą, choć i z łódzkim Widzewem. Od kilku miesięcy w Sandecji, która jak wiadomo toczy walkę o sprolongowanie występów w drugiej lidze. W trakcie rundy jesiennej strzelał gole Olimpii Grudziądz, Wiśle Puławy i Stali Stalowa Wola, ale tylko ostatni z wymienionych meczów dał Sandecji satysfakcję w postaci zwycięstwa.
Feliks GRZYBOWSKI (Garbarnia Kraków) – rocznik 2004. Napastnik, który jako wychowanek Wisły pojawił się w klubie z Rydlówki u progu obecnego sezonu. Zaczął znakomicie, strzelając gole w czterech pierwszych meczach. Trzy z nich dotyczyły rozgrywek III ligi, w tzw. międzyczasie gol strzelony w ostatnich sekundach przesądził o sensacyjnym wyeliminowaniu Sandecji przez Garbarnię z Pucharu Polski.
Bartosz JAROCH (Wisła Kraków) – rocznik 1995. Obrońca o korzeniach wywodzących się z tak zasłużonego klubu jak Polonia Przemyśl. Na stadionie przy ul. Reymonta od lata 2022, regularnie zajmujący miejsce na prawej flance defensywy Wisły. Jednym z jego atutów jest piorunujący strzał z dystansu. Gdy po takich uderzeniach piłka wpada do siatki, otwierają się bramy szczęścia dla estetów, choć wiwatuje każdy fan „Białej Gwiazdy”.
Benjamin KÄLLMAN (Cracovia) – rocznik 1988. Napastnik, jego poprzednim klubem był Inter Turku. Jesienią ubiegłego roku w barwach Cracovii wpisał się na listę pięciokrotnie, odnotowując popisowy występ akurat bezpośrednio przed przerwą rozgrywkową. To po „dublecie” ustrzelonym przez Källmana została przy Kałuży odprawiona z kwitkiem warszawska Legia. A gol na 2-0 był wręcz filmowej urody.
Patryk KIELIŚ (Hutnik Kraków) – rocznik 2000. Pomocnik, stawiający pierwsze kroki w Zielonkach. Ale od czterech sezonów kojarzony z Hutnikiem. Stanowi ważne ogniwo drużyny, która w połowie ubiegłego roku zajęła bezpieczne miejsce w drugoligowej rywalizacji, zaś jesienią potwierdzająca wysokie aspiracje. Na razie zajmowane 6. miejsce to szansa gry w barażach o awans, lecz Suche Stawy marzą, aby Hutnik poszedł jeszcze dalej i skutecznie zagrał o pełną pulę.
Karol KNAP (Cracovia) – rocznik 2001). Pomocnik, jego wcześniejszymi przystankami na piłkarskiej drodze były Krosno i Niepołomice. W Cracovii niemal od trzech lat, najbardziej efektownie zaprezentował się w ostatnich miesiącach, o czym świadczą cztery strzelone gole. Wykazał dużą odporność nerwową w dramatycznym meczu z Ruchem Chorzów, skuteczne wykonanie rzutu karnego omal w ostatnim momencie uratowało „Pasom” remis.
Mikołaj KWIETNIEWSKI (Sandecja Nowy Sącz) – rocznik 1999. Pomocnik stawiający pierwsze kroki w kieleckiej Koronie. Później był kilkuletni pobyt w Fulham FC, już po powrocie do kraju występował w kilku klubach. Aż wreszcie wylądował w Sandecji, która chwilę wcześniej zaznała goryczy degradacji z I ligi. Teraz przychodzi jej toczyć bój, aby zahamować kolejny regres. Trzykrotnie trafiał do siatki z 11 metrów (w spotkaniach z Kotwicą Kołobrzeg i podwójnie ze Skrą Częstochowa), do tego z gry trafił do siatki w wygranym meczu z Hutnikiem.
Piotr ŁAZARZ (Unia Tarnów) – rocznik 1999. Obrońca, wcześniej przez kilka sezonów w Wólczance Wola Pełkińska, zaś od początku bieżących rozgrywek stanowiący filar drużyny znad Białej. Ma w Unii, której jest wychowankiem, absolutnie pewne miejsce w podstawowym składzie, co potrafi spożytkować we właściwy sposób. Niezależnie od wypełniania powinności defensora wziął na siebie w rundzie jesiennej ciężar aktywnego uczestniczenia w akcjach zaczepnych. Efekt? Aż 9 strzelonych goli, z czego pięć dzięki wykorzystaniu „jedenastek” oraz cztery z gry.
Adam RADWAŃSKI (Bruk-Bet Termalica Nieciecza) – rocznik 1998. Pomocnik wcześniej kojarzony z Rakowem Częstochowa i nade wszystko z łódzkim Widzewem. Zwrócił na siebie uwagę niebanalnymi dryblingami, którymi czaruje widownię również w Niecieczy. Pojawił się w niej w połowie 2020. W poprzednim sezonie zbierał korzystne recenzje, po porażce w barażowym meczu z Puszczą jednak zabrakło powodu do świętowania awansu. Liczy, że bieżący sezon zakończy się happy endem. Jesienią zdobył dla Bruk-Betu 5 bramek.
Michał RAKOCZY (Cracovia) – rocznik 2002. Pomocnik, który pierwsze nauki pobierał w Jaśle, ale do Cracovii trafił jeszcze w wieku juniora. Coraz bardziej udowadnia, że był to trafny wybór. Poprzedni sezon, grany niemal w pełnym wymiarze czasowym, zamknął 7 golami, jesienią trafiał do siatki rywali trzykrotnie. Silny punkt młodzieżowej reprezentacji.
Ángel RODADO (Wisła Kraków) – rocznik 1997. Napastnik rodem z hiszpańskiej Majorki, który półtora roku wstecz zasilił barwy Wisły. Wszedł mocno, z przytupem, strzelając gola w Głogowie. I, choć z przerwami, trzyma ten snajperski fason do tej pory. Również jesienią, gdy jedenaście razy odnajdywał swe nazwisko w protokole. Rzadziej w Pucharze Polski (kosztem Polonii Warszawa i Stali Rzeszów), znacznie częściej w bojach ligowych, które zamknął dubletem ustrzelonym znów w meczu z „Czarnymi Koszulami”.
Jakub SERAFIN (Puszcza Niepołomice) – rocznik 1996. Pomocnik, rozgrywa w barwach Puszczy piąty sezon. W roku 2022 został jej kapitanem, co najlepiej świadczyło jak bardzo pod względem mentalnym wzmacnia drużynę. Nie było zatem żadnego przypadku, że kontrakt w Puszczy wygaśnie dopiero w połowie 2028… Jesienią wziął udział w 15 ligowych meczach beniaminka z Niepołomic.
Artur SIEMASZKO (Puszcza Niepołomice) – rocznik 1997. Napastnik o korzeniach w Olsztynie, ale też grający w innych miejscach: Lubinie, Tychach, Gdyni… W barwach Puszczy trzymał strzelecki fason przez całą rundę jesienną. Rozpoczął od kapitalnego trafienia w Łodzi kosztem Widzewa, zakończył niesamowitym meczem z Jagiellonią, gdy trafieniem na 1-3 zainicjował kapitalny pościg Puszczy za wiceliderem tabeli. Na jesiennym koncie 5 goli.
Maciej STYRCZULA (Podhale Nowy Targ) – rocznik 2001. Bramkarz urodzony w Rabce Zdroju. Nie zdołał wywalczyć miejsca w wówczas drugoligowej ekipie chorzowskiego Ruchu, więc wrócił do Nowego Targu, gdzie strzeże bramki miejscowego Podhala. Od jego postawy będzie wiele zależeć na wiosnę, kiedy przyjdzie nowotarskiej drużynie podjąć trudną walkę o zachowanie trzecioligowego statusu.
Krzysztof ŚWIĄTEK (Hutnik Kraków) – rocznik 1987. Pomocnik bezapelacyjnie kojarzony z Suchymi Stawami. Czuje się z nimi związany „od zawsze”, dawne i zarazem krótkie pobyty w Podbeskidziu Bielsko-Biała, Puszczy Niepołomice i Szreniawie Nowy Wiśnicz należy traktować w kategoriach incydentalnych. Potrafi zdyskontować olbrzymie doświadczenie, skorzystać z niebanalnych umiejętności i być filarem mentalnym Hutnika. Jest jego autentycznym liderem, co udowodnił również w ubiegłym roku. M.in. ustrzeleniem dubletu w wygranym meczu z Radunią Stężyca.
Alan URYGA (Wisła Kraków) – rocznik 1994. Obrońca niemal od startu związany z Wisłą. Najpierw tą z Krakowa, później z Płocka, aż (z naszej lokalnej perspektywy) sprawy znów wróciły na właściwe tory. Od otrzymania świadectwa z paskiem w nowohuckiej SMS minęło na tyle dużo lat, aby dziś przychodzi postrzegać Alana w roli jednego z najbardziej doświadczonych piłkarzy Wisły. Jako kapitan drużyny marzy wraz z młodszymi kolegami, aby „Biała Gwiazda” odzyskała za kilka miesięcy należny blask. Doskonale wiadomo, o co chodzi…
Kamil ZAPOLNIK (Puszcza Niepołomice) – rocznik 1992. Napastnik, który po kilku przystankach na futbolowej drodze (Białystok, Zambrów, Suwałki, Tychy, Zabrze, Lublin) znalazł się przed rokiem w niepołomickim klubie. Odegrał ważną rolę w barażowym meczu z Wisłą, wystąpił w decydującej konfrontacji z Bruk-Betem Nieciecza. Jesienią wpisał się na listę w wyjazdowym spotkaniu z Lechem, ale tym razem nie było satysfakcji punktowej.

.

.

.

Najlepszy trener Małopolski 2023 – nominacje

Bartłomiej BOBLA (Hutnik) – w klubie z Suchych Stawów od 6 października 2022r. Wcześniej asystent m.in.: Radoslava Latala, Piotra Mandrysza i Tomasza Fornalika w Bruk-Bet, GKS-ie Katowice i Tychy oraz Zagłębiu Sosnowiec. Kiedy obejmował zespół ten szorował o dno tabeli 2. ligi. Jesienią drużyna została mocno przebudowana. I-ligowe ambicje powracają.
Radosław JACEK (Unia Tarnów) – jako futbolista przez kilka sezonów związany z krakowska Wisłą. Później występował w Niecieczy, Okocimskim, ŁKS-ie. W roku 2020 trafił do Tarnowa i przejął opiekę nad grupami młodzieżowymi Unii. Dał się poznać jako profesjonalista z ogromną kompetencją merytoryczną, potrafiącym wykrzesać z zawodników wszystko co mają najlepsze. 11 sierpnia 2021 objął funkcje pierwszego trenera „Jaskółek” i utrzymuje zespół w środkowych rejonach III ligi.
Leszek JANICZAK (Kalwarianka) – funkcję trenera objął na początku września 2022 roku. Zespół miał wówczas na koncie siedem porażek i zero punktów. Do końca jesieni uzbierał ich siedem. Do bezpiecznej lokaty miał 12 punktów straty. W rundzie wiosennej zespół z Kalwarii Zebrzydowskiej zdobył najwięcej punktów spośród wszystkich rywali i utrzymał miejsce w IV lidze.
Radoslav LATAL (Bruk-Bet Termalica). W przeszłości znakomity piłkarz reprezentacji Czech i FC Schalke 04. W Niecieczy pracował od 10 stycznia 2022 roku. Latem 2023 roku Bruk-Bet pod jego kierownictwem walczył o powrót zespołu do ekstraklasy. Byli o krok od sukcesu. Przegrali finałowe starcie z Puszczą Niepołomice dopiero w dogrywce. Latal opuścił Niecieczę pozostawiając po sobie ciepłe wspomnienie.
Marcin PLUTA (Garbarnia) – związany z klubem od lat. W latach 2005-2015 zawodnik, kapitan drużyny, później szkoleniowiec grup młodzieżowych, następnie asystent trenera Macieja Musiała. Przejął zespół z ul. Rydlówka 20 czerwca 2023 po spadku do III ligi. Drużyna została znacząco odmłodzona. Mimo licznych zmian kadrowych jesienią 2023 r. „Brązowi” dobrze radzili sobie z trudnymi rywalami.
Łukasz SKRZYŃSKI (Wiślanie Jaśkowice) – związany z klubem z gminy Skawina – skąd pochodzi – od lipca 2021. Wiślanie z trenerem Skrzyńskim wygrali IV ligę, uzyskali status III-ligowca i w trudnej rywalizacji radzą sobie nadspodziewanie skutecznie. Ponadto 30 listopada 2023 r. zdobyli Puchar Polski na szczeblu podokręgu Kraków pokonując Garbarnię 1-0.
Radosław SOBOLEWSKI (Wisła Kraków). W przeszłości charyzmatyczny gracz „Białej Gwiazdy”, który – już w roli szkoleniowca – podjął się zadania przywrócenie na Reymonta ekstraklasy. Wprawdzie zespół grał efektownie, strzelał dużo goli, jednak 14-miesięczna praca „Sobola” nie zaowocowała spektakularnym sukcesem.
Tomasz TUŁACZ (Puszcza Niepołomice). „Chcę potrafię wzniosę się” – śpiewa Iwona Węgrowska w utworze „Pokonaj siebie”. Chcę, potrafię to dewiza szkoleniowca Puszczy Niepołomice, który w rodzimym futbolu przełamuje kolejne bariery. Z sukcesami prowadzi zespół z Niepołomic od 13 sierpnia 2015. Sprawił, że zespół osiągnął ekstraklasowe szczyty. Postawa „Żubrów” budzi respekt i szacunek. Czego chcieć więcej?
Jacek ZIELIŃSKI (Cracovia) – w klubie z ul. Kałuży pracuje od 10 listopada 2021. To jego druga trenerska przygoda w zespole „Pasów”. Wcześniej prowadził drużynę od 20 kwietnia 2015 do czerwca 2017 roku. Aspiracje fanów Cracovii są większe niż pozycja ekstraklasowego średniaka. Czy uda się je spełnić?

.

.

.

Najlepszy młodzieżowiec Małopolski 2023 – nominacje

Krystian BOCIEK (Wiślanie Jaśkowice) – obrońca, ur. 16.10.2003. Przygodę z piłką rozpoczął w Orle Piaski Wielkie, by w wieku 11 lat przenieść się do Cracovii i w “Pasach” pokonywać kolejne szczeble sportowego wtajemniczenia. W ubiegłym sezonie został zauważony przez szkoleniowców Wiślan, którzy – po trzecioligowym awansie zespołu z Jaśkowic – zaproponowali defensorowi grę w ich barwach. Zawodnik wykorzystał szansę, wszak rozegrał 15 meczów (na 18 w rundzie jesiennej), trzykrotnie wpisując na snajperską listę.
Jakub BRANECKI (Termalica Bruk-Bet Nieciecza) – napastnik, ur. 16.09.2003. Ten atakujący, pochodzący z Elbląga, dysponuje kapitalnymi warunkami fizycznymi, gdyż przy wadze ok. 80 kg, mierzy 186 cm wzrostu. Rozegrał w barwach “Słoników”, 18 meczów, cztery razy pokonując bramkarzy rywali i wypracowując trzy rzuty karne. Dodajmy, że udane jesienne występy ligowe zaowocowały powołaniem do reprezentacji Polski do lat 20.
Kacper DUDA (Wisła Kraków) – pomocnik, ur. 1.01.2004. Bieżący sezon to drugi, w którym zawodnik jest bardzo często brany pod uwagę przy ustalaniu podstawowego składu “Białej Gwiazdy”. Dorobek 50 meczów na zapleczu elity, świadczy o systematycznie podnoszących się umiejętnościach piłkarza rodem z Bierunia Śląskiego.
Karol DZIEDZIC (Garbarnia Kraków) – pomocnik, ur. 20.08.2005. Zbierał już laury jako młodzieżowiec, tak w barwach Unii Oświęcim, jak i po przejściu do “Brązowych”. Zawodnik zdaje się rozwijać prawidłowo, spokojnie, systematycznie, sprawnie potrafi kierować poczynaniami kolegów. Jesienią dorzucił też do tego trzy ligowe gole. Nie dziwi więc, że po powołaniach do polskiej kadry do lat 18, na adres klubu z ul. Rydlówka przychodzą także powołania do reprezentacji do lat 19.
Piotr KOWALIK (Sandecja Nowy Sącz) – obrońca, ur. 9.06.2006. Był członkiem reprezentacji Polski do lat 17, w barwach której dotarł do półfinału mistrzostw Europy w tej kategorii wiekowej oraz uczestniczył w finałach mistrzostw świata. Na co dzień młodzian nieźle radzi sobie na drugoligowym szczeblu. Jest ważnym ogniwem Sandecji w walce o utrzymanie się w 2. lidze.
Jakub KRZYŻANOWSKI (Wisła Kraków) – obrońca, ur. 19.01.2006. Całkiem niedawno obchodził osiemnaste urodziny. W dorobku, ma dotarcie z kadrą U-17 do półfinału mistrzostw kontynentu oraz występ w finałach MŚ zespołów do lat 17. Natomiast w wiślackich barwach, w rundzie jesiennej, ośmiokrotnie pojawiał się na murawie. Od początku swojej przygody z piłką związanego z Krakowem. Najpierw w Bronowiance, a od 12 roku życia w klubie z ul. Reymonta.
Krystian LELEK (Hutnik Kraków) – napastnik, ur. 22.01.2003. Zaczynał w ekipie AP 21, potem terminował w Podgórzu, by zimą 2020 trafić na Suche Stawy. Młodzian czyni systematyczne postępy. W rundzie jesiennej bieżącego sezonu wystąpił we wszystkich 19 meczach ligowych (plus 1 w Pucharze Polski), zdobywając 3 gole. Grał zarówno w ataku jak i w pomocy imponując nie tylko warunkami fizycznymi (185 cm wzrostu), ale i zmysłem do gry kombinacyjnej.
Szymon MIDA (Unia Tarnów) – pomocnik, ur. 8.12.2005. Dla wychowanka Okocimskiego Brzesko, aktualny sezon jest czwartym w barwach tarnowskich “Jaskółek”. I trudno, żeby w klubie nie byli zadowoleni z postawy osiemnastolatka, skoro nadzwyczaj obiecująco radzi sobie w seniorskiej ekipie trzecioligowców. W rundzie jesiennej wziął udział we wszystkich 18 spotkaniach, strzelając w nich 3 bramki.
Jakub RUBIŚ (Podhale Nowy Targ) – pomocnik, ur. 13.05.2006. Ten wychowanek klubu z szarotką w herbie, w rundzie jesiennej przebojem zadomowił się w seniorskim zespole. Rozegrał 14 spotkań, w tym dwanaście razy wychodził w podstawowym składzie. Dla siedemnastolatka był to świetny poligon. Pokazywał, że czyni postępy i można na niego liczyć.
Kacper TALAR (Sandecja Nowy Sącz) – pomocnik, ur. 04.08.2004. Przygodę z piłką nożną zaczynał w Uranie Łukawica, potem była jedna runda w nowosądeckim Dunajcu, natomiast od lata 2017 gra w Sandecji. A systematycznie czynione postępy zaowocowały awansem do seniorskiej ekipy. W rundzie jesiennej wziął udział we wszystkich 19 meczach. Jego zaletą – wszechstronność, bowiem ten nominalny pomocniki potrafi być skuteczny także w innych formacjach.
Oliwier ZYCH (Puszcza Niepołomice) – bramkarz, ur. 28.06.2004. Na razie jego “właścicielem” jest angielska Aston Villa, której szefostwo zgodziło się, by zawodnik nadal bronił barw ekstraklasowego beniaminka. Jesienią zaliczył 10 meczów, w których zebrał sporo pochwał. Był też powoływany do reprezentacji do lat 20.

.

.

.

Hits: 16203

To top