Od futbolu po tenis, czyli 100 lat Grzegórzeckiego KS-u

Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe

KS Grzegórzecki, jedna z ikon krakowskiego sportu, obchodził 100-lecie działalności. Klub, który przyjął granatowo-bordowe barwy prowadzi obecnie dwie sekcje: piłki nożnej (trampkarze i juniorzy) oraz tenisa ziemnego. Ta druga jest wizytówką klubu, jej zawodnicy startują w swych kategoriach wiekowych w rozgrywkach na poziomie krajowym i międzynarodowym, osiągając w nich bardzo dobre wyniki.

Jubileuszowa uroczystość miała miejsce na tenisowej arenie przy ulicy Dekerta 21 w Krakowie. W części oficjalnej był czas na przypomnienie dumnej historii, którą przybliżył prezes Bogdan Wojtasik, na ciepłe słowo od przedstawicieli władz Krakowa i ZIS-u: wicedyrektorów Barbary Mikołajczyk i Pawła Bystrowskiego; oraz na okolicznościowy puchar od Małopolskiego Związku Piłki Nożnej, który wraz z życzeniami sukcesów wręczył wiceprezes Związku Jerzy Nagawiecki. Następnie rozdano nagrody tenisistom, a na zakończenie jubileuszowej gali odbyły się pokazowe gry klubowych gwiazd.

Ale u zarania, przed 100 laty, w grzegórzeckim organizmie sportowym dominował futbol, który w owym okresie i przez kolejne dekady rozpalał emocje zwłaszcza robotniczych środowisk Grzegórzek. A właśnie w tej części Krakowa, przyłączonej do Podwawelskiego Grodu w 1910 roku w czasach prezydentury Juliusza Leo, kwitł ówczesny przemysł. Tutaj ulokowały się największe firmy: Browar Lubicz, Zakłady metalurgiczne Zieleniewskiego z własnym portem rzecznym na Wiśle, Fabryka Cukrów i Czekolady Adama Piaseckiego, Fabryka Maszyn i Odlewarnia Marcina Peterseima, Zakłady Gumowe „Semperit”, fabryka chemiczno-farmaceutyczna „Dr A. Wander Spółka Akcyjna”, Wytwórnia Państwowego Monopolu Spirytusowego, zakłady mięsne, etc, etc…

W tak ukształtowanym środowisku zapotrzebowanie na sportowanie wykazywano w sposób szczególny. Ówczesne elity doskonale z tego faktu zdawały sobie sprawę. Toteż powstały w roku 1924 klub otoczono należną opieką i szybko wybudowano stosowny obiekt sportowy zlokalizowany u zbiegu ulic Grzegórzeckiej i Fabrycznej, który uroczyście przekazano 27 marca 1927 roku.

„Ilustrowany Kuryer Codzienny” w wydaniu z dnia 29 marca 1927 relacjonował:
Otwarcie nowel placówki sportowej w Krakowie

W dniu wczorajszym dzielnica Grzegórzki obchodziła niezwykłą uroczystość. Oto dzięki dobrej woli grona tamtejszych obywateli – zwłaszcza komitetowi rodzicielskiemu wspomnianej dzielnicy – dokonano poświęcenia parku sportowego.

W uroczystości z ramienia miasta wzięli udział wiceprezydent Ostrowski i dr Wielgus, imieniem województwa przybył starosta Tchórznicki, dalej insp. szkolny dr Janik, ks. Kuznowicz oraz grono poważnych obywateli z Grzegórzek i Dąbia. Na tle szarych ubrań uczestników uroczystości wybijała się grupka dzieci w wieku od lat trzech do sześciu w krakowskich strojach, a wychowanków tamtejszej ochronki S.S. Serafinek.

Rozrzewniającym momentem było, kiedy maleńka Krysia Piotrowska (dziecko robotnika) w krakowskim stroju podziękowała wiceprezydentowi miasta za to dobrodziejstwo, które magistrat okazał dla ich serduszek, stwarzając park, gdzie niejedną przyjemną chwilę spędzić będą mogły. Małoletnią mówczynię rozrzewniony wiceprezydent miasta ujął w swoje ramiona, kładąc ojcowski pocałunek na jej czole.

Po ceremonii poświęcenia, której dokonał proboszcz parafii św. Mikołaja, ks. Tobiasiewicz, odbyły się popisy na boisku sportowym wychowanków ochronki, które zgromadzona tłumnie okoliczna publiczność nagrodziła rucznymi oklaskami. Po uroczystości inicjator tego zbożnego dzieła dr. Berski podziękował reprezentantom władz, jakoteż i zaproszonym gościom za łaskawy udział w uroczystości.

Po południu odbyły się zawody piłkarskie Cracovii I z młodą B-klasową drużyną Grzegórzeckiego Klubu, zakończone zwycięstwem biało-czerwonych w stosunku 20:0 (12:0). Była to poprostu zabawa w kota i myszkę.”
(pisownia oryginalna)

Ikony Grzegórzeckiego Gracz i Giergiel

KS Grzegórzecki rozwijał się intensywnie. Od roku 1928, kiedy prezesurę objął dr Paweł Berski, piłkarze pokonywali kolejne ligowe szczeble. Klub, którego siedziba mieściła się przy ul. Prochowej 3, w roku 1930 sięgnął klasy „B”, w kolejnym klasy „A”. Uzdolniona młodzież garnęła się na boisko. W Grzegórzeckim wychował się między innymi Mieczysław Gracz, zwany przez kibiców „Messu”, który następnie występował w barwach Wisły Kraków przez blisko 18 lat. Messu zagrał w reprezentacji Polski w 22 meczach strzelając 4 gole. Drugim kadrowiczem z grzegórzecką przeszłością był Władysław Giergiel, od 1933 do 1949 roku gracz Wisły.

W latach trzydziestych XX wieku Klub Sportowy Grzegórzecki, któremu prezesował dr Rudolf Żak, reprezentował solidność krakowskiego futbolu. W annałach zapisano znaczące zwycięstwo.

„Ilustrowany Kuryer Codzienny” – 13 lutego 1934
Grzegórzecki K. S. — Wisła I 1:0 (0:0)

(…) „Zwolennicy Wisły nie spodziewali się takiej niemiłej niespodzianki, pomimo, że zobaczyli tym razem skład osłabiony brakiem Kotlarczyka I i Szumilasa. Inna rzecz, że wynik nie ilustruje przebiegu gry, która stała wyraźnie pod znakiem całkowitej przewagi czerwonych, czy to grali oni z bardzo silnym w tym dniu wiatrem, czy też przeciw niemu. Pomimo to atak Wisły nie umiał wyzyskać dziesiątek „murowanych” sytuacji, nie mogąc wykończyć dobrze nieraz przeprowadzonych akcji. Napastnikom brakło przeważnie sił do poruszania się na śliskim i grząskim gruncie.

Na pochwałę Grzegórzeckiego Klubu zapisać trzeba dwa czynniki: niezwykłą ambicję i ofiarność, przechodzącą niejednokrotnie w zbyt ostrą grę. Jedyna i decydująca o zwycięstwie bramka padła dla Grzegórzeckiego Klubu po pauzie po rzucie rożnym, nie bez winy bramkarza Wisły, po dobiciu piłki przez prawoskrzydłowego Strugałę. Sędziował dobrze p. Medwin.
(pisownia oryginalna)

***

W czasach PRL-u Grzegórzecki KS miał się niezgorzej. Mecze z sąsiadami: z Czarnymi, Dąbskim, Wieczystą, Prądniczanką były wydarzeniami znaczącymi. Na poziomie klasy A i okręgówki rywalizowali futboliści swoi, lokalni, chłopcy z dzielnicy, którzy wzajemnie się znali. Mecze budziły emocje licznych kibiców i były zaliczane jako małe derby. W latach nam bliższych zły los sprawił, że piłka kopana zaczęła z klubu uchodzić. Obrano kierunek na tenis, na zajęcia ogólnorozwojowe dla dzieci i młodzieży, na fitness dla dorosłych oraz imprezy sportowo-rekreacyjne. Futbol został ograniczony do dzieci i młodzieży.

Od 2001 roku Grzegórzecki prowadzi swoją działalność głównie w ramach Akademii Tenisa. W ostatnich latach klub stał się jednym z wiodących w Małopolsce oraz na stałe zagościł na liście 20 najlepszych w Polsce. Zajmuje się szkoleniem dzieci, młodzieży i dorosłych w każdym wieku. Nauczanie prowadzi według wytycznych Międzynarodowej Federacji Tenisowej ITF i programu Play & Stay. Jest też uczestnikiem programu Tenis 10, któremu patronuje Polski Związek Tenisowy.

(n)

Hits: 115

To top